Dziś piątek , 29 marca 2024 r.
 

MARZEC 2012

Monumentalny Kościół Mariacki w Chojnie – dzieło wybitnego architekta Henryka Brunsberga, wzniesiony w latach 1389 – 1407, należy do pereł gotyckiej architektury Pomorza Zachodniego. Niestety wojenne, tragiczne dzieje doprowadziły do jego degradacji a lata tuz po II wojnie św. dopełniły ogromu zniszczeń, które w bardzo jaskrawy sposób widoczne były niemal aż do końca lat 80 ubiegłego wieku. Dopiero heroiczna zapobiegliwość dawnych mieszkańców Chojny poparta niezwykłym hartem ducha i wiarą w możliwość powodzenia ks. Kan. Antoniego Chodakowskiego sprawiły, że najpierw powstała Fundacja kościoła mariackiego a następnie podjęto szeroko zakrojone prace renowacyjne, które obecnie każą z szacunkiem oddać hołd tym, którzy doprowadzili do obecnego stanu całości bryły tej wspaniałej świątyni. W międzyczasie wielokrotnie postawiono sobie pytanie, co do przyszłości tego kościoła. Odpowiedzi na to zagadnienie poświęcone zostało, spotaknie zainteresowanych stron, które miało miejsce 1 marca w gościnnych murach klasztoru św. Trójcy w Chojnie.
Chojeńskie spotkanie, zgromadziło ponad dwudziestu znamienitych gości, którzy podjęli w swojej refleksji główna problematykę spotkania przedstawiając ważne aspekty ze swojej optyki spojrzenia i pełnionego urzędu. Obecni byli min.: ks. abp. Andrzej Dzięga, wicemarszałek Andrzej Jakubowski, senator RP Sławomir Preiss, Burmistrz Chojny Adam Fedorowicz, Peter Helbich –prezes Fundacji Kościoła Mariackiego, wojewódzki konserwator zabytków Ewa Stanecka, inż. Maciej Płotkowiak – prowadzący projekt odbudowy, dr Paweł Migdalski z US a także ze strony kościelnej prowadzący całe spotkanie ks. Kan Antoni Chodakowski – z zarządu Fundacji i od początku odpowiedzialny za odbudowę, ks. Kan Dariusz Knapik – Ekonom Archidiecezji, ks. Kan Marek Cześnin – konserwator zabytków, ks. prof. Krzysztof Wojtkiewicz – odpowiedzialny za ekumenizm, pastor Justus Werdin, ks. Konrad Richter ze Schwedt. Po przedstawieniu przez P. Helbicha i ks. Kan. A. Chodakowskiego dotychczasowego postępu prac zarząd Fundacji naświetlono plany priorytetowe dotyczące inwestycji rewitalizacyjnych zarówno wewnętrznej jak i zewnętrznej bryły kościoła. Obecnie najważniejsza kwestia to zamknięcie istniejącej szczeliny pomiędzy dachem a wieżą kościoła, położenie nowego dachu na całej powierzchni świątyni, wykonanie elewacji oraz odtworzenie wnętrza kościoła z zachowaniem realiów 15 wieku. Obok tych inwestycji, na które od kilku lat coraz bardziej brakuje stałego finansowania ważne jest wniesienie treści duchowej, która ma stać się meritum funkcjonowania kościoła. Wizja Fundacji to połączenie funkcji religijno – ekumenicznych z warstwą kulturalną. Mocno akcentowane jest stworzenia tutaj prawdziwego centrum ekumenizmu. Kolejni mówcy akcentowali głownie możliwości zdobycia dotacji z różnorodnych źródeł, które zabezpieczą najpilniejsze potrzeby remontowe. Wskazywali na to zarówno senator, marszałek, burmistrz Chojny jak i wojewódzki konserwator zabytków, która uświadomiła wszystkim, że nadszedł ostateczny czas, aby podjąć finalną decyzję, co do przeznaczenia świątyni i jej wyglądu wewnętrznego, co jest konieczne do starania się o środki pomocowe. W toku dalszej dyskusji starano się podać konkretne propozycje, które miałyby później znaleźć swe odpowiednie miejsce w bieżącym funkcjonowaniu Kościoła Mariackiego po jego całkowitym albo częściowym zrekonstruowaniu. Plany te koncentrują się wokół przestrzeni sakralnej wypełnionej modlitwą katolików i protestantów, miejsca dla koncertów symfonicznych, występów chórów, zespołów muzycznych, koncertów organowych, inscenizacji teatralnych i poetyckich, stworzenia możliwości działalności muzeum, swoistego centrum konferencji naukowych i religijnych a także, co podkreślali ks. prof. K. Wojtkiewicz i pastor J. Werdin pierwszego centrum myśli ekumenicznej na naszych ziemiach.
Reasumując wszystkie idee, które zostały przedstawione ks. abp. Andrzej Dzięga nawiązując do niezwykłości architektury świątyni i dotychczasowego bilansu odbudowy podziękował członkom fundacji za włożony trud i troskę o przywrócenie świetności temu kościołowi. Mocno uwypuklił konieczność zachowania we wszystkich projektach przestrzeni sakralnej, która ma być zwornikiem poczynań religijnych, kulturalnych, edukacyjnych, społecznych i turystycznych, o których była mowa w propozycjach. Wymaga to szczegółowego pochylenia się nad każdą propozycją gdyż odbudowa świątyni jest niebywałą szansą dla kościoła, gminy Chojna, regionu nadgranicznego i całego województwa. Dlatego jak zauważył Metropolita Szczecińsko – Kamieński Fundacja Kościoła Mariackiego nie może pozostać sama w rozwiązywaniu kolejnych zadań!
Spotkanie w Chojnie przyczyniło się do zintegrowania w myśleniu o przyszłości tej wspaniałej, unikalnej świątyni przez najważniejsze osobistości i urzędy odpowiedzialne za funkcjonowanie Państwa i Kościoła. Wspólna troska o ten skarb dziedzictwa narodowego musi przynieść pozytywne owoce w postaci godnego odbudowania kościoła oraz późniejszego jego merytorycznego funkcjonowania.

( oprac.: ks. mgr Robert Gołębiowski – Lubicz)



01.03.2012 r. – w zespole klasztornym parafii pw. Świętej Trójcy w Chojnie odbyło się z udziałem ks. abpa A Dzięgi sympozjum dyskusyjne na temat „...co dalej z Kościołem Mariackim w użyczeniu dla Fundacji...”. Przywitał zebranych i wprowadził w omawianą problematykę proboszcz parafii ks. Antoni Chodakowski, który reprezentował polskich przedstawicieli Fundacji Odbudowy Kościoła Mariackiego w Chojnie. Pierwsza część spotkania dotyczyła wszystkich zagadnień związanych z zabezpieczeniem zabytku i pracami nad dalszą jego rewaloryzacją. Po ks. Chodakowskim zabrał głos reprezentant strony niemieckiej Peter Helbich, który poświęcił swoje wystąpienie substancji materialnej świątyni. O wieloletnich staraniach o uzyskanie środków pomocowych mówił burmistrz miasta Adam Fedorowicz. Z kolei o nadzorze konserwatorskim, możliwości otrzymania dotacji i rekonstrukcji wnętrz informowała Ewa Stanecka, wojewódzki konserwator zabytków. Perspektywę kościelną omówionych problemów przedstawił ks. Marek Cześnin, diecezjalny konserwator zabytków. Pierwszą część obrad zakończyło wystąpienie inżyniera architekta Macieja Płotkowiaka, który koordynuje projekty od samego początku prowadzenia prac. Mówił on o tym, co w aktualnej chwili wymaga niezbędnych remontów. Po tym wystąpieniu drugą część poświęcono sprawom duchowym, ponieważ kościół ma służyć przede wszystkim celom religijnym. O możliwości wykorzystania zabytku do celów ekumenicznych mówili ks. prof. Krzysztof Wojtkiewicz, pastor Justus Werdin, pastor Berthold Schwarz. Wizję rozwoju życia kulturalnego – koncerty i wystawy – zarysowali pracownicy Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Szczecińskiego dr Paweł Migdalski i dr Radosław Skrycki, którzy reprezentowali jednocześnie Stowarzyszenie Historyczno-Kulturalne „Terra Incognita”. Wszystkie wypowiedzi podsumował ks. abp A. Dzięga. Spotkanie było kolejnym wydarzeniem, które przyczyni się do rewitalizacji tego wyjątkowego zabytku.

(oprac.: ks. R. Włodkowski, Szczecin)

04.03.2012 r. – w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu bp M. B. Kruszyłowicz udzielił posług lektoratu i akolitatu 21 alumnom III i IV roku. Bóg Ojciec objawił misterium zbawienia i dokonał go przez swojego Syna, Słowo Życia. Kiedy Chrystus wypełnił swoje posłannictwo, przekazał Kościołowi obowiązek głoszenia Dobrej Nowiny wszystkiemu stworzeniu. Powołani są do tego głównie biskupi, prezbiterzy i diakoni. W wypełnianiu tego obowiązku ma pomagać lektor. Kościół ustanawiając lektora powierza mu zadanie czytania Pisma Świętego w zgromadzeniu liturgicznym. Jest to ważna posługa, ponieważ czytając Słowo głosi się wiarę. Liturgiczna posługa lektora nie kończy się na czytaniu Pisma Świętego. Może on również pełnić zadania psalmisty i kantora. Chociaż są to osobne funkcje to jednak bardzo często łączy się je w osobie lektora. Słowo akolita pochodzi od greckiego słowa akoluthos, które tłumaczymy jako towarzyszący, posługujący. Pierwsze świadectwo o alkolitach pochodzi z listu papieża Korneliusza do biskupa Antiochii Fabiusza z 251 r. W liście papież wymienia szereg posług istniejących w Kościele rzymskim, a wśród nich wspomina również o 42 akolitach. Zanosili oni komunię święta chorym, w czasie Mszy świętych papieskich na znak jedności zanosili cząstkę Eucharystii do kościołów podrzymskich, nosili świece podczas procesji i uroczystych Mszy świętych. Najnowszym dokumentem, który stanowi o posłudze akolity jest Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego z wydania typicznego, które ukazało się w 2002 r. Wprowadzenie tak charakteryzuje posługę akolity: „Akolita jest ustanawiany po to, by pomagał przy ołtarzu oraz pomagał kapłanowi i diakonowi. Przede wszystkim ma przygotować ołtarz i naczynia liturgiczne oraz w razie potrzeby rozdawać wiernym Eucharystię, której jest nadzwyczajnym szafarzem”. Akolitat tak jak lektorat stał się z czasem kolejnym stopniem prowadzącym do kapłaństwa.

(oprac.: ks. R. Włodkowski, Szczecin)

07.03.2012 r. – w kościele Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego w Szczecinie o godz. 14.00 została odprawiona Msza św. za śp. prof. dra hab. Jerzego Stelmacha, który zmarł 3 marca w wieku 58 lat po długiej i ciężkiej chorobie. Profesor Stelmach był człowiekiem nie tylko wielkiej pracowitości, którą traktował jako drogę uświęcenia, ale i niezwykłej miary popularyzatorem nauk ścisłych. Pionierska wystawa „Eureka”, którą otworzył w 2002 r. w Szczecinie, stała się wzorem dla otwartego później w Stolicy Centrum Nauki „Kopernik”. Brał udział w pracach przy tworzeniu Muzeum Techniki i Komunikacji. Jego zdolności zostały docenione przez Uniwersytet Szczeciński. W latach 2002–2008 był dziekanem Wydziału Matematyczno-Fizycznego. Pogrzeb śp. profesora odbył się 9 marca na cmentarzu św. Wawrzyńca przy ul. Świętego Wawrzyńca we Wrocławiu. Mszę św. koncelebrowało sześciu kapłanów, a uczestniczyli w niej bliscy Zmarłego i przedstawiciele świata akademickiego naszego miasta.

(oprac.: ks. R. Włodkowski, Szczecin)



16.03. 2012 r.- w Domu Macierzystym Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego w Myśliborzu odbyło się kolejne wielkopostne nocne czuwanie dla młodzieży. Na nocne skupienie przyjechała młodzież z Wolina z opiekunem ks. Pawłem Kasprzykiem, ze Szczecina z opiekunem ks. Rafałem Szutrą, z Gryfic z opiekunem ks. Pawłem Wiśniewskim, z Barlinka z opiekunami ks. Kryspinem Gasiulewiczem i katechetką Agnieszką Komorowską, z Myśliborza z opiekunem ks. Maciejem Piotrowskim, z Polic z opiekunami: ks. Łukaszem Śniadym, katechetką Wiolettą Jesiotr i katechetką Jolantą Drożdzińską.
Czuwanie rozpoczęło się o godz. 21.00 odśpiewaniem Apelu Jasnogórskiego. Następnie s. Jakuba ZSJM wprowadziła uczestników w temat i w sens nocnego czuwania. Nocne czuwanie jest nie tylko walką ze snem, ale walką duchową, którą w Wielkim Poście często podejmujemy. Potem wszyscy zostali pobłogosławieni na dobre przeżycie nocnego spotkania przez wszystkich księży. W kaplicy odmówiono jeszcze litanię do dłoni Jezusa. Litania była ilustrowana prezentacją multimedialną.
W drugiej części czuwania wszyscy udali się do auli, gdzie wszyscy integrowali się przez śpiewanie religijnych pieśni, a następnie wysłuchano konferencji s. Brygidy ZSJM o grzechu i o przebaczeniu. Konferencja była ilustrowana różnorodnymi dynamikami, aby młodzież bardziej zrozumiała sens przedstawianym wielkopostnych problemów.
Po północy wszyscy udali się ponownie do kaplicy, aby tam uczestniczyć w adoracji Najświętszego Sakramentu, podczas którego księża spowiadali. Każdy penitent mógł zostawić na ołtarzu obok monstrancji świeczkę, symbolizującą pojednanie w sakramencie pokuty. Ten gest bardzo przemawiał młodym ludziom. Po adoracji odbyła się Msza Święta, której przewodniczył ks. Maciej Piotrowski, a Słowo Boże wygłosił ks. Rafał Szutra. W homilii ks. Rafał mówił o niesłusznym usprawiedliwianiu swoich grzechów, szczególnie patrząc na gorszych od siebie.
Po Eucharystii odbyła się przerwa na ciasto i kawę. Po przerwie ks. Paweł Wiśniewski wyświetlił film promujący Dni Młodych w Gryficach. Następnie zachęcał młodych do licznego uczestnictwa w tym spotkaniu młodych chrześcijan. Czuwanie zakończyło się o godz. 4.00.

(oprac.: ks. Paweł Wiśniewski)

17.03.2012.r. – w parafii pw. Świętego Józefa (dekanat Szczecin-Pomorzany) rozpoczęło się triduum przed uroczystością Świetego Patrona. O godz. 12.00 Mszę św. odprawił ks. bp M. Kruszyłowicz. Eucharystia, tak jak przed rokiem, sprawowana była specjalnie dla mężczyzn, którzy przybyli na nią z całego miasta. Podczas Mszy św. ojcowie i mężowie zawierzyli siebie, swoje rodziny Oblubieńcowi NMP. Następnego dnia, w wigilię uroczystości, Msza św. została odprawiona o godz 19.00. W samą uroczystość Mszy św. przewodniczył ks. bp M. Kruszyłowicz. Odpust parafialny poprzedziła nowenna, która rozpoczęła się 10 marca i była odprawiana po Mszy św. wieczornej. Ubiegłoroczne uroczystości zaowocowały powstaniem Stowarzyszenia Świętego Józefa, do którego należy obecnie 60 mężczyzn z różnych parafii Szczecina. Święty Józef został ogłoszony w 1870 r. przez papieża Piusa IX patronem Kościoła Powszechnego. Błogosławiony papież Jan Paweł II poświęcił Mu w 1989 r. adhortację apostolską „Redemporis Custos”.

(oprac.: ks. R. Włodkowski, Szczecin)

17.03.2012 r. – w kościele Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego pw. Świętej Rodziny z Nazaretu przedstawiono Misterium Męki Pańskiej (Pasję) – I w tym roku też za Ciebie umrę. Terminem „pasja” (z łac. passio, od czasownika pati – „znosić”, „cierpieć”) chrześcijanie określali cierpienia Jezusa Chrystusa, który umarł na krzyżu, znosząc wcześniej ogrom udręk moralnych i fizycznych (por. Mk 15,20). Przedstawienia wystawiano przez sześć kolejnych niedziel, a rozpoczynały się one o godz. 20.00. Pora po zachodzie słońca podkreślała jeszcze dramaturgię wydarzeń i pozwalała uwypuklić symbolikę światła. Pasja z roku na rok cieszy się ono coraz większą popularnością. W świecie, w którym środki techniczne umożliwiają bezosobową komunikację międzyludzką, brakuje autentycznych relacji z żywym człowiekiem. Misterium, w dzisiejszych czasach, służy nie tylko pogłębieniu religijności, ale odpowiada na tę żywą i głęboką potrzebę współczesnego człowieka. Osoby, które przychodzą na Pasję, nie są tylko widzami, ale przez przeżycia emocjonalne stają się ich uczestnikami. W role Chrystusa i innych postaci zapisanych na kartach Ewangelii, wcielili się alumni seminarium i świeccy studenci Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Szczecińskiego.
(oprac.: ks. R. Włodkowski, Szczecin)

26.03.2012 r. – ks. abp A. Dzięga poświęcił w Szpitalu Powiatowym w Goleniowie okno życia. Okno ulokowano przy wjeździe do szpitala pod łukiem bramy. Koszty poniosły osoby prywatne. Inicjatorem był chirurg Jarosław Gnaś, który pracuje w szpitalu od trzech lat. Pomysłodawcę poparła dyrekcja, dwie goleniowskie parafie i diecezjalny „Caritas”, który prowadzi okna życia w Szczecinie (parafia Świętej Rodziny) i Stargardzie Szczecińskim (Centrum Socjalne). Podczas poświęcenia Ksiądz Arcybiskup wyraził radość z tego, że inicjatywa zrodziła się w sercach i umysłach ludzi świeckich, których natchnieniem jest ciągle żywa pamięć o nauczaniu bł. Jana Pawła II. Co ważne, pomysł zespolił w obronie życia dzieci instytucje społeczne, samorząd i laikat. W Polsce okna życia funkcjonują od pięciu lat. Pierwsze otwarto w Krakowie. Aktualnie jest ich 48. Zostawiono w nich 41 dzieci. Dzieci najpierw trafiają do szpitala, by zapewnić im opiekę lekarską. Następnie ośrodek adopcyjny występuje do Sądu Rodzinnego o nadanie imienia i nazwiska. Ostatnim etapem jest już procedura adopcyjna. Szczecińskie okno życia stało się ratunkiem dla dwojga niemowląt, którymi były dziewczynki.

(oprac.: ks. R. Włodkowski, Szczecin)

W Wielki Piątek 6 kwietnia 2012 roku zakończyła się peregrynacja Krzyża Archidiecezjalnych Dni Młodych po dekanacie gryfickim. Zakończenie miało miejsce w Gryficach, gdzie około godz. 19.30 rozpoczęła się Droga Krzyżowa ulicami Gryfic. Młodzież skupiona przy wolontariacie Dni Młodych pierwsza niosła Krzyż Dni Młodych podczas nabożeństwa. Krzyż był asystowany przez Harcerzy z Hufca Gryfickiego. Rozważania poprowadził gryficki koordynator Dni Młodych ks. Sylwester Marcula. Droga krzyżowa rozpoczęła się na Placu Zwycięstwa i przeszła ulicami: Niepodległości, Mickiewicza, 3Maja, ks. Ruta, Kościuszki, Nowy Świat, Górska. Nabożeństwo zakończyło się w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gryficach.
Przez cały Wielki Post krzyż peregrynował po parafiach z dekanatu gryfickiego. W pierwszym tygodniu Wielkiego Postu krzyż był w Górzycy. Od 2 do 8 marca krzyż przebywał w Brojcach. Następną parafią, która gościła krzyż to Mechowo. W dniach od 16 do 22 marca krzyż był w Wicimicach. Następny tydzień peregrynował w Świeszewie. Ostatnią parafią była parafia w Wyszoborze.
Od Wielkiego Piątku krzyż znajduje się w parafii Wniebowzięcia NMP w Gryficach, oczekując na rozpoczęcie Dni Młodych w Gryficach.

(oprac.: ks. Paweł Wiśniewski)


Archidiecezjalne Dni Młodych w Gryficach zbliżają się już dużymi krokami. Specjalnie na tę okazję zaprojektowano logo, które będzie towarzyszyło młodzieży, przyjeżdżającej na Dni Młodych.
Logo zawiera informację o nazwie spotkania: „Dni Młodych”. To spotkanie młodych chrześcijan, którzy chcą razem świętować swoją młodość i wspólnie spędzić czas na zabawie i modlitwie. Podane jest również miasto: „Gryfice”. To miasto na polskim wybrzeżu, położone blisko morza Bałtyckiego. Podany jest również czas: „2012”. To w tym roku Gryfice świętują 750 lecie nadania praw miejskich.
Oprócz nazwy imprezy, miejsca i daty umieszczone jest hasło tegorocznego spotkania młodych chrześcijan: „Radujcie się w Panu”. Jest to skrót hasła, które zaproponował papież Benedykt XVI na Światowe Dni Młodzieży w Rio de Janeiro: „Radujcie się zawsze w Panu” (Flp 3,1).
Do hasła o radości chrześcijańskiej nawiązują postacie, które na znak radości mają podniesione ręce. Postaci są cztery w różnych kolorach. Kolory nawiązują do kolorów umieszczonych w logo Światowych Dni Młodzieży w Roi de Jaineiro w 2013 roku. Skaczą oni na skrawku ziemi, które w tym przypadku jest symbolizowane przez ćwiartkę kuli ziemskiej.

(oprac.: ks. Paweł Wiśniewski)

Odsłon: 9504
  
Projektowanie stron internetowych - Agencja Interaktywna szczecin